Skip to main content
Monthly Archives

febrúar 2016

Betri en við höldum

Eftir Prédikanir

Betri en við höldum
Hvort er heimurinn meira góður eða vondur?
Í einum af fermingartímunum eftir áramót var umræðuefnið “hið illa”. Ég spurði þá öll fermingarbörnin hvort þeim fyndist heimurinn vera meira góður eða vondur. Hjá flestum stóð ekki á svarinu og þau svöruðu mjög fljótt að heimurinn væri meira vondur. Þegar við síðan ræddum þetta betur og skoðuðum hvaðan þessar upplýsingar eða þessar hugmyndir kæmu þá kom í ljós að það var fyrst og fremst tilfinningin frá fjölmiðlum. Að það væru svo mörg hræðileg stríð, ofbeldi og hungursneyð vegna óréttlætis, að heimurinn hlyti að vera vondur. þegar við síðan ræddum þetta nánar voru þau ekki alveg jafn sannfærð um að þessi mynd af heiminum væri endilega sönn því þau upplifðu heiminn í kringum sig nokkuð góðan.

Hans Rosling, sænskur prófessor í alþjóða heilbrigðisvísindum, hefur ítrekað sýnt fram á það með tölfræði að heimurinn sé alls ekki eins slæmur og stór hluti fólks telur. Rosling hefur haldið fyrirlestra um allan heim um þess mál og hann vill meina að ástæðan fyrir því að við teljum flest að heimurinn sé mun verri en hann er, sé sú að fjölmiðlar sýni okkur fyrst og fremst þá hlið. Þrátt fyrir að margir fjölmiðlar líti á það sem hlutverk sitt að upplýsa okkur um það sem er að gerast í heiminum þá þurfa þeir alltaf að velja hvað þeir telja helst vera fréttnæmt og þá verða gjarnan neikvæðar fréttir fyrir valinu. Þær auka áhorfið.

Rosling vill meina að við getum ekki treyst á fjölmiðla eina og sér til þess að öðlast þekkingu á heiminum heldur þurfum við einnig til þess menntun og verðum síðan sjálf að sannreyna upplýsingarnar sem við öflum okkur. Hann segir að þrátt fyrir að til sé fullt af fátæku fólki þar sem stúlkur fá ekki að ganga í skóla, börn séu ekki bólusett og fólk flýji þaðan í stríðum straumum vegna styrjalda, þá eigi þetta aðeins við um lítið brot af heiminum.

Nánar

Heilsubætandi þögn, bingó og yoga

Eftir Pistlar

Það var all sérstakt að lesa pistil Sifjar Sigmarsdóttur í Fréttablaðinu á laugardaginn var. Sif er fastur penni á blaðinu og ein af mínum uppáhalds en í þetta skiptið varð ég fyrir miklum vonbrigðum með skrif hennar.

Kannski er skýringin á furðulegum staðhæfingum hennar um kirkjuna sú að Sif þekkir því ekki viðfangsefnið. Hinn möguleikinn er að hún sé hreinlega að ná sér í prik hjá þeim hópi sem hefur horn í síðu kirkjunnar og kristinnar trúar. Þessi yfirlætislegi tónn Sifjar bendir til hins síðarnefnda:

En er eitthvað fjarstæðukenndara við það að ríkið kosti það að fólk finni sér fróun í fjöri og félagsskap hvers annars sér til heilsubótar en sitji í rykmettaðri þögn og biðli til ósýnilegrar veru um að laga það sem á bjátar?

Ég hefði einmitt haldið að þögn, bæn og íhugun (sem ekki er svo frábrugðin yoganu) hefði heilsubætandi áhrif. Þó pistlahöfundur sjálfur sjái það ekki þá finnst mér lágmarkskrafa að hún beri virðingu fyrir upplifun og trú annarra og kynni sér hvaðan fjármunir til starfsemi kirkjunnar koma.

Nánar

Að troða trú í kassa

Eftir Prédikanir

Ávarp Guðs er ástarjátning
“Þetta er minn elskaði sonur sem ég hef velþóknun á” sagði Guð þrumandi röddu að ofan þegar Jesús var skírður af Jóhannesi frænda sínum í ánni Jórdan.

Eða var röddin kannski blíðleg, móðurleg, “Þú ert minn elskaði sonur sem ég hef velþóknun á”.

Þetta er ástarjátning. Hefur Guð einhvern tíma sagt eitthvað þessu líkt við þig? Hefur þú heyrt rödd Guðs?

Haldið þið að þetta hafi gerst í alvörunni og skiptir það einhverju máli?

Nánar